Kölsche Liedersammlung

Über 15.000 Titel haben wir mittlerweile in unserer Sammlung. Viele Künstler, Bands & Verlage arbeiten daran mit, dass sie ständig wächst.
Aufgeführt werden die Texte 1. als Quelltext, d.h.  in der Form, wie sie uns zu Verfügung standen (z.B. als Originaltext, im Booklet einer CD, auf der Website der Künstler, in einem Liederheft oder von einer Audioquelle herausgehört), 2. in der Schreibweisweise der Akademie (Diese unterscheidet sich nicht gravierend von der bis in die 1970er Jahre allgemein gängigen Orthographie. Die Regeln dazu finden Sie unter dem Menupunkt Sprache.) und 3. in der deutschen Übersetzung.
Sollten die Urheber die Veröffentlichung eines Liedtextes nicht gewünscht oder ihr der Verlag nicht zugestimmt haben, so ist der Liedtitel aufgeführt und ein entsprechender Vermerk hinzugefügt.
Trotzdem sind natürlich auch wir nicht vor Fehlern gefeit - sollten Sie also auf eine Ungereimtheit stoßen, was den Text, die Urheber o. ä. angeht, melden Sie sich bitte bei uns.
Wenn Sie selbst Künstler sind und Ihren Songtext hier wiederfinden möchten, nehmen wir gerne alle Texte auf, vorausgesetzt sie sind auf Kölsch oder in einem verwandten rheinischen Dialekt.

Titel Der Pötze Fuss
Interpret(en) Ludwig Sebus
Text August Batzem (1889-1976)
Musik August Batzem (1889-1976)
Erscheinungsjahr 1949
Tonträger Kölsche Evergreens 6: Lieder aus dem kleinen Gürzenich (1979) (LP)
Karneval am Rhein '79/80 (1979) (LP)
Quelle

Text- und Notenblatt

Quelltext

Der Pötze Fuss

Et Baums Marie, schön rut geschmink et Müngche,

Kom angestitzelt Hand en Hand,

De vörr'ge Woch, beim schönste Sonneschingche,

Met singem neue Karessant.

Als die Nohberschaff dä Poosch erkannt,

Wor se us Rand und Band, — jo, dat wor allerhand.

Alles brollt, et wor zo ärgerlich:

Marie, dä Kääl ess nix vör Dich!

 

Refrain:

Dat ess der Pötze Fuss,

Dä hät dä Drieh erus.

Och en der Liebe, dat ess doll,

Do kritt dä Fuss d'r Hals nit voll.

Dat ess der Pötze Fuss,

Dä hät dä Drieh erus.

Hä ess derbei mit Liev un Siel,

Dä Pötze Fuss dat ess en Donnerkiel!

 

Faß jeden Dag hät hä e Randevützge,

Hä weiss met Fraulück ömzogon.

Un vör en adig, goldig, lecker Nützge,

Liet hä et schönste Böffstöck ston.

Immer ess hä, wenn och fählt et Geld,

Wie us dem Ei gepellt, — de Mädcher dat gefällt.

Keiner brängk in en Verlägenheit,

Selvs dann nit, wenn hä hören deit:

 

Dat ess der Pötze Fuss ....

 

Doch eimol muss dä Fuss, do hilf kei klage,

Dä Wäg wie jeder vun uns gon.

Dann weed do bovve hä am Pöözche sage:

Loht nur nit vör d'r Döör mich ston!

Drop der Petrus säht met fruhem Senn:

Weil got gelaunt ich ben, — no jo, komm flöck eren!

Ahle Räuber, komm un bess nit bang,

De Engelcher sing'n Dir zom Empfang:

 

Dat ess der Pötze Fuss ...

 

 

 

Schreibweise der Akademie

Der Pötze Fuss

Et Baums Marie, schön rud geschmink et Müngche,

Kom angestitzelt Hand en Hand,

De vörr'ge Woch, beim schönste Sonneschingche,

Met singem neue Karessant.

Wie die Nohberschaff dä Poosch erkannt,

Wor se us Rand und Band, —

jo, dat wor allerhand.

Alles brollt, et wor zo ärgerlich:

Marie, dä Kääl es nix för dich!

 

Refrain:

Dat es der Pötze Fuss,

Dä hät der Drih erus.

Och en der Liebe, dat es doll,

Do kritt dä Fuss der Hals nit voll.

Dat es der Pötze Fuss,

Dä hät der Drih erus.

Hä es dobei met Liev un Siel,

Der Pötze Fuss dat es en Donnerkiel!

Fass jeden Dag hät hä e Rendezvousche,

Hä weiß met Fraulück ömzogonn.

Un för en aadig, goldig, lecker Nützche,

Liet hä et schönste Beefsteak stonn.

Immer es hä, wann och fählt et Geld,

Wie us dem Ei gepellt, —

de Mädcher dat gefällt.

Keiner brängk in en Verlägenheit,

Selvs dann nit, wann hä hören deit:

 

Dat es der Pötze Fuss ....

 

Doch eimol muss dä Fuss, do hilf kei Klage,

Der Wäg wie jeder vun uns gonn.

Dann weed do bovven hä am Pöözche sage:

Loot nor nit vör der Dör mich stonn!

Drop der Petrus säht met fruhem Senn:

Weil god gelaunt ich ben, —

no jo, kumm flöck eren!

Aale Räuber, kumm un bes nit bang,

De Engelcher sing'n dir zom Emfang:

 

Dat es der Pötze Fuss ...

 

 

 

 

 

Übersetzung

Der Rothaarige Pütz

Maria Baum, schön rot geschminkt das Mündchen,

Kam angetrippelt Hand in Hand,

Vorige Woche, beim schönsten Sonnenscheinchen,

Mit ihrem neuen Liebhaber.

Als die Nachbarschaft den Burschen erkannte,

War sie außer Rand und Band, —

ja, das war allerhand.

Alles brüllte, es war zu ärgerlich:

Maria, der Kerl ist nichts für dich!

 

Refrain:

Das ist der Fuss1 Pütz,

Der hat den Dreh heraus.

Auch in der Liebe, das ist toll,

Bekommt der den Hals nicht voll.

Das ist der Fuss Pütz,

Der hat den Dreh heraus.

Er ist dabei mit Leib und Seele,

Der Fuss Pütz ist ein Pfundskerl!

 

Fast jeden Tag hat er ein Rendezvous,

Er weiß mit Frauen umzugehen.

Und für ein artiges, goldiges, leckeres Liebchen,

Lässt er das schönste Beefsteak stehen.

Immer ist er, wenn auch das Geld fehlt,

Wie aus dem Ei gepellt, —

den Mädchen das gefällt.

Keiner bringt ihn in Verlegenheit,

Selbst dann nicht, wenn er hört:

 

Das ist der Fuss Pütz ....

 

Doch einmal muss der Fuss, da hilft kein Klagen,

Den Weg wie jeder von uns gehen.

Dann wird da oben er am Törchen sagen:

Lasst nur nicht vor der Tür mich stehen!

Drauf der Petrus sagt mit frohem Sinn:

Weil gut gelaunt ich bin, —

nun ja, komm schnell hinein!

Alter Räuber, komm und sei nicht bang,

Die Engelchen singen dir zum Empfang:

 

Das ist der Fuss Pütz ...

 

 

1. Fuss = rothaariger Mensch