Kölsche Liedersammlung

Über 15.000 Titel haben wir mittlerweile in unserer Sammlung. Viele Künstler, Bands & Verlage arbeiten daran mit, dass sie ständig wächst.
Aufgeführt werden die Texte 1. als Quelltext, d.h.  in der Form, wie sie uns zu Verfügung standen (z.B. als Originaltext, im Booklet einer CD, auf der Website der Künstler, in einem Liederheft oder von einer Audioquelle herausgehört), 2. in der Schreibweisweise der Akademie (Diese unterscheidet sich nicht gravierend von der bis in die 1970er Jahre allgemein gängigen Orthographie. Die Regeln dazu finden Sie unter dem Menupunkt Sprache.) und 3. in der deutschen Übersetzung.
Sollten die Urheber die Veröffentlichung eines Liedtextes nicht gewünscht oder ihr der Verlag nicht zugestimmt haben, so ist der Liedtitel aufgeführt und ein entsprechender Vermerk hinzugefügt.
Trotzdem sind natürlich auch wir nicht vor Fehlern gefeit - sollten Sie also auf eine Ungereimtheit stoßen, was den Text, die Urheber o. ä. angeht, melden Sie sich bitte bei uns.
Wenn Sie selbst Künstler sind und Ihren Songtext hier wiederfinden möchten, nehmen wir gerne alle Texte auf, vorausgesetzt sie sind auf Kölsch oder in einem verwandten rheinischen Dialekt.

Titel Weihnachtspunsch
Interpret(en) Fuhrmann & Kulik
Text Hansgeorg Fuhrmann
Roland Kulik
Musik Hansgeorg Fuhrmann
Roland Kulik
Erscheinungsjahr 2014
Tonträger Kölsche Weihnacht 14 (2014) (CD Sampler)
Verlag Pavement Musikverlag oHG
Quelle

Text herausgehört

Kategorie Weihnachten & Advent
Download Amazon
jpc
iTunes / Apple Music
Spotify
Deezer

Mit freundlicher Genehmigung des Pavement Musikverlags

Quelltext

Weihnachtspunsch

Däm Opa singe größte Wunsch,

op Hellig Ovend noch ens Punsch.

Fröher stundt noh aaler Sitte

en Kump om Desch, medden en der Mitte.

Zucker, Rum un rude Wing

hooten en dä Punsch eren.

 

Hellig Ovend kom eran,

Opa fing mem Punsche aan.

Dä eetste Schluck dät gar nit munde,

dröm fing hä aan, jet avzorunde.

Un schodt ren ganz galant,

e Fläschche Sekt, Söhnlein Brillant!

 

Kaum wor dä Opa widder fott,

schlech Onkel Tünn sich an dä Pott.

Dat Süppche hee rüch gar nit gut,

un auch so komisch prickeln tut.

Dröm greff hä kooter Hand,

noh nem Fläschche Asbach Brand.

 

De Luff es rein, uns Oma kütt,

stellt sich platschdig vür die Büdd.

E Tässche voll dät se flöck nippe,

un höösch dann us de Schluffe kippe.

Dät drop mem Zuckerdösche,

der Punsch sich jet versöße.

 

Neugierig wie nor Fraue sin,

kom jetz och noch de Mamm eren.

Dat soll Punsch sin, sag ich gläuv,

die Bröh, die es e bessche dröv.

Eren muss noch, ich weiß,

ne Schoss Melissengeis.

 

Och de Tant hatt avgeschmeck,

"do fählt jet", hatt se glich entdeck.

Fröher wor als Stimmungsmacher

Eckes Edelkirsch dä Kracher.

Domet föllten dann uns Tant

de Kump voll bes zom Rand.

 

Us der Köch roch et jetz intensiv,

noh nem Punsch der Marke "Kreativ".

Wat fröher roch su söß un fing,

noh Zucker, Rum un rudem Wing.

Erinnert irgendwie

an en Giftmölldeponie.

 

Famillich hatt sich angesaht,

för der Hellig Ovend staats gemaht.

Kääzeleech, Fanfarenklänge,

dä Opa dät der Punsch jetz bränge.

Möpp - nit gesinn,

laht hä sich met däm Kümpche hin.

 

De Groß am Desch jetz ganz begosse,

dat Gesöff ehr üvver der Liev geflosse.

Dät sich höösch der ärm avlecke,

dat Gebräu dät üvverhaup nit schmecke.

Et eeste wat se saht,

als sei de Muul opmaht:

God, dat der Aal dat nit gesoffe hät!

Söns lög hä jetz als längs em Bedd!

Schreibweise der Akademie

Weihnachtspunsch

Däm Opa singe größte Wunsch,

op Hellig Ovend noch ens Punsch.

Fröher stundt noh aaler Sitte

en Kump om Desch, medden en der Mitte.

Zucker, Rum un rude Wing

hooten en dä Punsch eren.

 

Hellig Ovend kom eran,

der Opa fing mem Punsche aan.

Dä eetste Schluck dät gar nit munde,

dröm fing hä aan, jet avzorunde.

Un schodt ren ganz galant,

e Fläschche Sek, Söhnlein Brillant!

 

Kaum wor dä Opa widder fott,

schlech Onkel Tünn sich an dä Pott.

Dat Züppche hee rüch gar nit gut,

un auch so komisch prickeln tut.

Dröm greff hä kooter Hand,

noh nem Fläschche Asbach Brand.

 

De Luff es rein, uns Oma kütt,

stellt sich platschdig vür die Büdd.

E Tässche voll dät se flöck nippe,

un höösch dann us de Schluffe kippe.

Dät drop mem Zuckerdösche,

der Punsch sich jet versöße.

 

Neugierig wie nor Fraue sin,

kom jetz och noch de Mamm eren.

Dat soll Punsch sin, sag ich gläuv,

die Bröh, die es e bessche dröv.

Eren muss noch, ich weiß,

ne Schoss Melissengeis.

 

Och de Tant hatt avgeschmeck,

"do fählt jet", hatt se glich entdeck.

Fröher wor als Stimmungsmacher

Eckes Edelkirsch dä Kracher.

Domet föllten dann uns Tant

de Kump voll bes zom Rand.

 

Us der Köch roch et jetz intensiv,

noh nem Punsch der Marke “Kreativ”.

Wat fröher roch su söß un fing,

noh Zucker, Rum un rudem Wing.

Erinnert irgendwie

an en Geffmölldeponie.

 

Famillich hatt sich angesaht,

för der Hellig Ovend staats gemaht.

Kääzeleech, Fanfarenklänge,

der Opa dät der Punsch jetz bränge.

Möpp - nit gesinn,

laht hä sich met däm Kümpche hin.

 

De Groß am Desch jetz ganz begosse,

dat Gesöff ehr üvver der Liev geflosse.

Dät sich höösch der ärm avlecke,

dat Gebräu dät üvverhaup nit schmecke.

Et eeste wat se saht,

wie sei de Muul opmaht:

God, dat dä Aal dat nit gesoffe hät!

Söns lög hä jetz ald längs em Bedd!

Übersetzung

Weihnachtspunsch

Opas größter Wunsch,

an Heilig Abend noch mal Punsch.

Früher stand, nach alter Sitte,

eine Schüssel auf dem Tisch, in der Mitte.

Zucker, Rum und roter Wein,

gehörten in den Punsch hinein.

 

Heilig Abend kam heran,

Opa fing mit dem punschen an.

Der erste Schluck tat gar nicht munden,

darum fing er an, ihn abzurunden.

Und schüttete hinein, ganz galant,

ein Fläschchen Sekt, Söhnlein Brilliant!

 

Kaum war der Opa wieder fort,

schlick Onkel Anton sich an den Pott.

Das Süppchen hier riecht gar nicht gut,

und prickelt auch so komisch.

Darum griff er kurzer Hand,

nach einem Fläschchen Asbach Brand.

 

Die Luft ist rein, unser Oma kommt,

stellt sich breit vor die Wanne.

Ein Tässchen voll nippt sie schnell

und kippt dann still aus den Pantoffeln.

Darauf mit dem Zuckerdöschen,

tut sie den Punsch etwas versüßen.

 

Neugierig, wie nur Frauen sind,

kam jetzt auch noch Mama herein.

Das soll Punsch sein? Sagt, ich glaube,

die Brühe hier ist ein bisschen trüb.

Hinein muss noch, wie jeder weiß,

ein Schuss Melissengeist.

 

Auch die Tante hat abgeschmeckt,

"Da fehlt etwas", hat sie gleich entdeckt.

Früher war als Stimmungsmacher,

Eckes Edelkirsch der Kracher.

Damit füllt dann unsere Tante

den Pott voll bis zum Rand.

 

Aus der Küche roch es jetzt intensiv,

nach einem Punsch der Marke kreativ.

Was früher roch so süß und fein,

nach Zucker, Rum und rotem Wein.

Erinnert irgendwie,

an eine Giftmülldeponie.

 

Familie hat sich angesagt,

für den Heiligen Abend parat gemacht.

Kerzenlicht, Fanfarenklang,

der Opa bringt den Punsch.

Hund - nicht gesehen,

legt er sich mit dem Pöttchen hin.

 

Die Oma am Tisch ist ganz begossen,

das Gesöff ist ihr über den Leib geflossen.

Will sich still den Arm ablecken,

das Gebräu tut überhaupt nicht schmecken.

Das erste was sie sagt,

als sie den Mnud aufmacht:

Gut, dass der Alte das nicht gesoffen hat,

sonst läge er jetzt schon längts im Bett!